cife
cife Ar. c³fe
cife
cife
cife
a. (ci:fe) esk. 1. Leş. 2. sf. mec. İğrenç: Sonunda öldü, bu cife dünyadan kurtuldu. -H. R. Gürpınar.
cife
1. Bozulmuş, bayatlamış. 2. Pis, kirli. 3. İnsan dışkısı.
cife
Düşük, kötü (insan hk.).
cife
Yaramaz, geçimsiz.
cife, 4 karakter ile yazılır. Ayrıca,
c harfi ile başlar, e harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'c', 'i', 'f', 'e', şeklindedir.
cife kelimesinin tersten yazılışı efic diziliminde gösterilir.