çıkık

çıkık, -ğı

a. 1. Bir kemik veya organın yerinden çıkmış olması: Kolunda çıkık var. 2. sf. Yerinden çıkmış (kemik veya organ). 3. sf. Çıkıntısı olan: “Bu adam, elli beş, altmış yaşlarında, boynu biraz yana çarpılmış, çıkık alınlı, çökük yanaklı, kara kuru bir ihtiyardı.” -R. N. Güntekin.


çıkık Fr. Luxation
çıkık Fr. Dislocation, luxation
çıkık

Kirli çamaşır


çıkık İng. horst

Bir kırık dizgesinde oluk biçimli iki çökük arasında kalan, genellikle dik yanlarla yükselen bölüm.


çıkık İng. dislocation

Bir kırılca içinde kimi öğeciklerin, yerlerinden örneğin bir sarmal eksenin çevresinden kaymalarıyla oluşan yöresel yapı.


çıkık İng. residue
çıkık İng. luxation

Eklemi oluşturan kemiklerden birinin eklemdeki yerinden ayrılması, eklem çıkığı, lüksasyon, tam çıkık.


çıkık İng. horst, faultridge, upthrown

Çevresindeki katmanlara göre yüksek durumda bulunan, kırıklarla sınırlı bir blok.


çıkık için benzer kelimeler


çıkık, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, ç harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'ç', 'ı', 'k', 'ı', 'k', şeklindedir.
çıkık kelimesinin tersten yazılışı kıkıç diziliminde gösterilir.