çıkıntı

a. 1. Bir yüzeyde ileri doğru çıkan bölüm: “Gırtlağının çıkıntısı, hiddetli bir adamın yumruğu gibi titriyordu.” -Y. K. Karaosmanoğlu. 2. Bir metni düzeltmek veya ona bir şey eklemek için satır dışına yazılan yazı, çıkma. 3. argo Kambur. 4. mec. Her şeye itiraz eden, huzursuzluk çıkaran (kimse).

Balkon.

Sürü içinde işe yaramayan koyun, koç.

Afyonun fena bir cinsi.

Fayda, kâr: Ali ağanın bankada kavas aylığı beş lira amma ayrıca bu kadar da çıkıntısı var.

İşe yaramayan: Çıkıntı kürek.

Kirli çamaşır: Bu gün çıkıntıları yıkamak için evde kaldım.

1. Eskimiş, kullanılmış giysi. 2. Kirli giysi.

İki koyak arasında yer alan ince, burun biçiminde sivri bir uçla son bulan yer biçimi.

(Mimarlık) Bir duvarın düz yüzeyi üzerinde konsol, yarım sütun ve kabartma silmeler gibi duvar yüzeyinden taşan mimarlık öğeleri.

Metal yüzeylerde, dışarıya doğru çıkık ya da kalkık küçük kusur.

(botanik)

(biyoloji)

(biyoloji)

bk. burun.

Halıda istenen ölçüyü aşan kısım. (Beyköy *Şarkikaraağaç -Isparta)

çıkıntı için benzer kelimeler

çıkıntı, 7 karakter ile yazılır. Ayrıca, ç harfi ile başlar, ı harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'ç', 'ı', 'k', 'ı', 'n', 't', 'ı', şeklindedir.
çıkıntı kelimesinin tersten yazılışı ıtnıkıç diziliminde gösterilir.