çıkma

a. 1. Çıkmak işi: “Bu evden çıkmam, mağlubiyeti kabul ederek mücadeleden kaçmam demekti.” -K. Bilbaşar. 2. Bir yapının üst katlarından dışarıya doğru uzanmış bölüm, balkon: “Balkonlar, kapalı açık çıkmalar, o zaman yasak edilmiş, hâlâ yasak, hâlâ yapılmıyor.” -A. Boysan. 3. Hamamdan çıkarken kullanılan havlu ve kurulanma takımı, çıkacak. 4. Bir yazı sayfasının kenarına metinle ilgili olarak yazılan ek, derkenar. 5. Desteklemek amacıyla verilen para. 6. sf. Çıkmış: “Saraydan çıkma İstanbul eşyalarını görünce bunların hakikatine inanmak lazım geldiğini anlamış.” -A. Ş. Hisar. 7. sf. Eski, kullanılmış: Çıkma jant.

Balkon.

1. bk. çıkartma (I)-1. 2. Bir binanın yanına ek olarak yapılan kısım. 3. Bir odanın içinden geçilerek merdivenle çıkılan oda. 4. Merdiven: Benim yattığım yere beş çıkma ile çıkılır.

Sedir: Odanın çıkmasına minder yaptırdım.

Havlu.

Yara.

Kına yakılırken ellere, ayaklara bir takım nakışlar çıkarmak için oyulmuş muşamba.

Çavuş üzümü.

Evlerin önündeki artırma

Bir buzsul örgüsünün biçimleniminde birimlerin yerinden kayması.

(Mimarlık) Bir yapının giriş katının üzerindeki katlarında anaduvardan aşağı doğru cumbayı andıran çıkıntı.

Bir yapının üst katlarından, önyüz çizgisi düzdiziminin dışına doğru taşan bölümleri.

çıkma (I)

çıkma (II)

Bir yazıya sonradan yapılan ekleme.

Edirne, Galata ve İbrahimpaşa saraylarındaki acemi oğlanların kapıkulu süvari bölüklerine ya da devlet hizmetlerine; saray hizmetlerinde bulunan kimselerin de dış hizmete atanmaları.

Bir oluşuğun ya da bir yapının, yeryüzünde göründüğü yer ya da yüzey.

Sayfa yanlarına yazılan açıklayıcı kısa yazı.

Domates salatası. (Kamanlar *Güdül -Ankara)

Duvardan dışarı çıkmış olan cumba, balkon, taşlık

çıkma için benzer kelimeler

çıkma, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, ç harfi ile başlar, a harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'ç', 'ı', 'k', 'm', 'a', şeklindedir.
çıkma kelimesinin tersten yazılışı amkıç diziliminde gösterilir.