çizgi

a. 1. Çizilerek veya çeşitli yollarla oluşmuş iz, çizi, hat, tahril: “Bu kâğıda üç çizgi çekti.” -Ö. Seyfettin. 2. Yüz ve vücut hatlarının her biri: “Gözlerinin rengi, yüzünün çizgileri, boyu bosu bile değişmiyordu.” -O. Rifat. 3. mat. Bir noktanın yürütülmesiyle oluşan biçim: Çizginin yalnız uzunluk boyutu vardır. 4. mec. Temel: “Ben hayatımı yeniden ve bambaşka çizgiler üzerinde kuracağım.” -A. İlhan. 5. mec. Bir durumdan başka bir duruma atlanan, geçilen yer, sınır: “Bu topluluklar arasında amatör ve profesyonel çizgisini de tam olarak çizebilmek kolay değildir.” -M. And.

Çizgi.

1. Biçilen ekinlerin başaklarını toplamağa yarıyan tırmığa benzer bir çeşit aygıt. 2. Haşhaş sütünü çıkarmak için kullanılan aygıt.

Köylü kadınlarının renkli yün ipliklerden örerek bellerine kuşanıp uçlarını iki yandan sarkıttıkları kuşak.

Bez ve halı tezgahlarına uzunlamasına gerilen sıra sıra boy iplikleri, çözgü.

Oyun alanını sınırlamak, belirli ölçü ve bölgeleri göstermek amacıyla yapılan ayırıcı doğru. (Genellikle kireçli su ile çizilir.)

İki uzak nokta arasında veri iletişim ortamı sağlayan herhangi bir bağlantı.

Erkek dansçının yer değiştirmesine yarayan çizgi.

(Resim) Kurşunkalem, mürekkep ya da boya ile çizilmiş iz. a. bk. çizim.

1. bk. doğru. 2. öklit n-uzayında, her bir konacı t gibi bir değiştirgenin birer doğrusal işlevi olan noktaların kümesi.

(biyoloji, matematik)

bk. olukçuk.

Oyun alanının sınırlarını belirten boyalı şerit.

Oyun alanını bölen, sınırlayan ve belirleyen boyadan şeritlere verilen ad.

Oyun alanını bölen, sınırlayan, belirleyen boyadan şerit.

Matbaacılıkta çizgi çizilmesini sağlayan sarı demir. (*Aksaray -Niğde.)

6. “Çizgi” , yalnız bir boyutlu uzamdır.

çizgi için benzer kelimeler

çizgi, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, ç harfi ile başlar, i harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'ç', 'i', 'z', 'g', 'i', şeklindedir.
çizgi kelimesinin tersten yazılışı igziç diziliminde gösterilir.