çökmek

çökmek, -er

(nsz) 1. Bulunduğu düzeyden aşağı inmek, çukurlaşmak: Toprak çökmek. Yol çökmek. 2. Üzerinde bulunduğu yere yıkılmak: Tavan çökmek. Döşeme çökmek. Ev çökmek. 3. (-e) Çömelmek: Suyun başına çöküp ellerini, yüzünü yıkamaya koyuldu. -H. F. Ozansoy. 4. (-e) Oturmak, birdenbire oturmak: Soluk soluğa yere çöktü. -F. R. Atay. 5. Deve, sığır vb. olduğu yere oturmak: Boz renkli bir kaya, tıpkı çökmüş bir hecin sırtını andırıyordu. -Y. K. Karaosmanoğlu. 6. Şakak, avurt vb. içeri doğru girmek, çukurlaşmak: Kadının yanakları daha fazla çöktü. -H. E. Adıvar. 7. Basmak, yayılmak: Geceleri bazen öyle bir sessizlik çöküyor ki muharebenin bu yerlerde olduğuna insanın inanamayacağı geliyor. -N. F. Kısakürek. 8. Sis, duman vb. inerek kaplamak: Alaca karanlıklar çökerken köşk bahçesinin parmaklıklarında görünmektedir. -S. Birsel. 9. mec. Sarsılıp dinçliğini yitirmek: Şayet iradesiz bir adamsanız az zamanda çürüyüp çökmeniz pek mümkündür. -R. H. Karay. 10. Tortu dibe inmek. 11. mec. Son bulmak, yıkılıp dağılmak: Bir gün vatan çöktü ve millî mabetler istila edildi. -A. Gündüz. 12. (-e) mec. Yoğun bir biçimde duymak: Mustafa Kemal'in içine ilk defa bu lisede vatan kaygısı çöktü. -F. R. Atay.

çökmek için benzer kelimeler

acısı içine (veya yüreğine) çökmek (veya işlemek)

ağırlık basmak (veya çökmek)

akukul çökmek

avurtları çökmek (veya birbirine geçmek)

başına çökmek

beli çökmek

diz çökmek

diz üstü çökmek

çökmek, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca, ç harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'ç', 'ö', 'k', 'm', 'e', 'k', şeklindedir.
çökmek kelimesinin tersten yazılışı kemköç diziliminde gösterilir.