dağ
(I) a. Yer kabuğunun çıkıntılı, yüksek, eğimli yamaçlarıyla çevresine hâkim ve oldukça geniş bir alana yayılan bölümü.
dağ Far. d¥¦
(II) a. 1. Kızgın bir demirle vurulan damga, nişan. 2. İyileştirmek için vücudun hastalıklı bölümüne kızgın bir araçla yapılan yanık. 3. mec. Büyük üzüntü, acı.
dağ
Orman.
dağ
Oyunda kale
dağ
< ET tag: dağ. || tağ || daği aşmak: yarıyı geçmek || dağ ketesi: yarıyı geçme dolayısiyle yapılan kete
dağ
< Far. dâğ: yanık. || dağ wurmak: kızdırılmış damga ile damgalamak
dağ
Yanık yarası
dağ
1. Yanık, yara. 2. Dert
dağ İng. mountain
Yerkabuğunun çıkıntılı, yüksek; eğimli yamaçlarıyla çevresine egemen ve oldukça geniş bir alana yayılan bölümlerine verilen ad.
dağ Osm. cebel
(coğrafya)
dağ
Dokuma tezgâhının en üst kısmı. (Düzenli *Şavşat -Artvin)
dağ, (tağ)
Yara
Dağ Köken: T.
Cinsiyet: Erkek Çevresindeki araziye göre çok yüksek olan toprak, kaya
dağ için benzer kelimeler
dağ, 3 karakter ile yazılır. Ayrıca,
d harfi ile başlar, ğ harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'd', 'a', 'ğ', şeklindedir.
dağ kelimesinin tersten yazılışı ğad diziliminde gösterilir.