daire
a. (da:ire) 1. Bir yapının konut olarak kullanılan bölümlerinden her biri, kat: Bu koskoca binanın, pasajın arka tarafında bir kısım daireleri ayrıca kiraya verilmiş. -H. F. Ozansoy. 2. Belirli devlet işlerini çevirmekle görevli kuruluşlardan her biri: Eskiden hem bir dairede beraber bulunmuşlar hem de silah arkadaşlığı etmişlerdi. -R. H. Karay. 3. Bu kuruluşların içinde çalıştıkları yapı. 4. Bir yapı veya gemide belli bir işe ayrılmış bölüm: Yemeği, selamlık dairesinin üst katındaki yemek salonunda yediler. -M. Ş. Esendal. 5. mec. Soyut kavramlarda belli sınır, ölçü: Serkeşliklerden vazgeçerek edep ve itaat dairesine dönünüz! -N. F. Kısakürek. 6. mat. Bir çemberin içinde kalan düzlem parçası. 7. müz. Saz takımında usul vurmaya yarayan tef.
daire İng. disc, disk
Bir çemberle iç bölgesinin birleşimi.
daire, çember Osm. dâire
(matematik)
daire
Aruz ölçüsünde birbirine yakın bahirlerin toplandığı ana bölümler.
dâire
(< Ar. dâ'ire) dâire, apartıman dâiresi
dâire
1) bölük. ~ mülkiyyeti: bölük iyeliği. 2) (Devlet dâireleri için) görevge.
daire için benzer kelimeler
daire, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca,
d harfi ile başlar, e harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'd', 'a', 'i', 'r', 'e', şeklindedir.
daire kelimesinin tersten yazılışı eriad diziliminde gösterilir.