denyo

denyo Çingenece denilo'dan

sf. argo 1. Dengesiz, delibozuk. 2. Sersem, budala. 3. a. Emanet, rehin, tutu.

Ortaoyunu) : Ortaoyunu'nda aptal tipi. Denilo da denir. Yaygaracı, acıma duygusuyla şımartılmış, küstah, arsız, küfürbaz, yüzsüz ve sırnaşıktır.

Ort. O.) "Deli" anlamına gelen özel terim.

---

denyo, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, d harfi ile başlar, o harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'd', 'e', 'n', 'y', 'o', şeklindedir.
denyo kelimesinin tersten yazılışı oyned diziliminde gösterilir.