destan
a. ed. 1. Tarih öncesi tanrı, tanrıça, yarı tanrı ve kahramanlarla ilgili olağanüstü olayları konu alan şiir, epope: Manas, Şehname, İlyada, Kalevala birer destan örneğidir. 2. Bir kahramanlık hikâyesini veya bir olayı anlatan, koşma biçiminde, ölçüsü on bir hece olan halk şiiri. 3. Çağdaş Türk edebiyatında biçim ve içerik yönünden, geleneksel destanlardan ayrılık gösteren uzun kahramanlık şiiri: Üç Şehitler Destanı. Çanakkale Destanı.
< Far. destân) destandestan İng. epic
1 -Kahramanlık öykülerine verilen ad. 2. Âşık gösterisinin başlangıç bölümünde beşinci sırada bulunan, gülmecesi olan uzun şiir. 3. Bir kahramanlık öyküsünü ya da olayı anlatan koşma biçiminde 11 hecelik Türk halk koşuğu.
destan Fr. Epopée
(I) Daha çok eski çağların kahramanlık olaylarını ve tanrıların, yiğitlerin, ulusların başından geçen olağanüstü halleri anlatan nazımlı ve uzun hikâye (İLKEL DESTAN, Epopée naturelle ou primitive; YAPMA DESTAN, Epopée artificielle).
II) (Halk edebiyatı terimi) Topluluğu ilgilendiren olaylar üzerine düzülmüş uzun koşma. (ALAYSI DESTAN, Poème héroï - comique).destan Osm. dastan, dasitan
1. Söylenleri konu alan koşuklar: İlyada, Şehname, Kalevala bk. söylen. 2. Biçim bakımından koşmaya benzeyen, dörtlük sayısı konuya göre istenildiği kadar artabilen bir deyiş. Toplumu ilgilendiren her türlü ciddi ya da güldürücü konuda olabilir: Kıtlık destanı, savaş destanları, yangın destanı; pire, uyuz, gezi, yatırlar destanları gibi. 3. Çağdaş Türk yazınında biçim ve içerik yönünden, geleneksel destanlardan ayrılık gösteren uzun kahramanlık şiirleri de destan başlığını taşımaktadır: "Üç Şehitler Destanı", "Çanakkale Destanı" vb.
destan için benzer kelimeler
destan, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca,
d harfi ile başlar, n harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'd', 'e', 's', 't', 'a', 'n', şeklindedir.
destan kelimesinin tersten yazılışı natsed diziliminde gösterilir.