doğruca
doğruca
Doğruca
Doğruca
sf. 1. Doğruya yakın. 2. zf. (do'ğruca) Hiçbir yöne sapmadan, dolaylı olmayarak, dolaşmayarak: Belki doğruca Ankara'ya dönersin, değil mi? -E. İ. Benice.
Doğruca
Balıkesir ili, Bandırma ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
Doğruca
Siirt ili, Özpınar bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
doğruca, 7 karakter ile yazılır. Ayrıca,
d harfi ile başlar, a harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'd', 'o', 'ğ', 'r', 'u', 'c', 'a', şeklindedir.
doğruca kelimesinin tersten yazılışı acurğod diziliminde gösterilir.