dönme

a. 1. Dönmek işi: “Dönmeyi kararlaştırmış da olsa bir aksilik, mutlaka bir aksilik, benim saadetime engel olacaktı.” -T. Buğra. 2. Ameliyatla cinsiyet değiştiren kimse. 3. mat. Biçimi değişmeyen bir şeklin ekseni çevresindeki hareketi. 4. sf. din b. Başka bir dindeyken Müslüman olan, mühtedi.

Su çevirisi

bk. inversiyon

Bir cismin bir eksen çevresindeki devinimi.

Bir cismin, her noktası bir çember (ya da kapalı bir eğri) çizecek biçimde devinmesi.

Jimnastikçilerin kullandıkları araç yoluyla arka arkaya dönmeleri : Ayaklı çubukta, halkada, trapezde.

rücû’ (Rücktritt).

Özdeğin, genellikle bir eksen çevresinde, üzerine kapanan devinimi.

bk. dönme ekseni, döngesel koni, dönel oylum, dönel yüzey, dönel katı oyut.

(astronomi, coğrafya, matematik)

TV. Resim eşlemesinin bozulmasından dolayı almaç görüntülüğünde resmin aşağıya ya da yukarıya doğru yavaş ya da hızlı olarak yer değiştirmesi.

Genel olarak, başka bir dinde iken, İslam dinine geçen kimse.

1. Dinsel ya da siyasal bir inancın, bir kanının yerine başka birinin benimsenmesi. 2. Bunu yapan kişi.

Oyun sırasında başlama atışı kazanan taraf oyuncularının saat yönünde yer değiştirmeleri.

genel uygulayım: Bir özdek, nesne vb. kendi çevresinde devinmesi olayı.

Bir bağırsak halkasının kendi ekseni etrafında lümenin daralmasına neden olacak tarzda dönmesi, volvulus.

(karşılık: torziyon), (Lat. torquere = bükmek) Çember biçiminde dönme; karından-ayaklı hayvanlarda vücudun gelişme sırasındaki bükülmesi.

dönme için benzer kelimeler

dönme, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, d harfi ile başlar, e harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'd', 'ö', 'n', 'm', 'e', şeklindedir.
dönme kelimesinin tersten yazılışı emnöd diziliminde gösterilir.