donuk

sf. 1. Parlak olmayan, mat (II): “Donuk ışıkta birçok fokun mağaraya girdiğini görmüş.” -Halikarnas Balıkçısı. 2. Canlılığı olmayan, fersiz (göz): “Bakarsınız donuk bakışlı, alık suratlı bir adam onların elinde bir dâhi çehresi alıvermiş.” -H. Taner. 3. mec. Canlılığı az olan, durgun, uyuşuk (kimse): Donuk bir adam.

Saydam olmayan; ışığın önemli bölümünü saçarak öteye geçirmeyen.

bk. dunuk

donuk için benzer kelimeler

donuk, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, d harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'd', 'o', 'n', 'u', 'k', şeklindedir.
donuk kelimesinin tersten yazılışı kunod diziliminde gösterilir.