dönüşüm

a. 1. Olduğundan başka bir biçime girme, başka bir durum alma, şekil değiştirme, tahavvül, inkılap, transformasyon: “Alfabe dönüşümü halkın okumayı kolay sökmesi içindi.” -N. Cumalı. 2. biy. Görevinin değişikliğe uğraması yüzünden bir organda ortaya çıkan değişme. 3. ruh b. Bilinçaltına itilmiş bir duygu veya isteğin, karşıtı görünümünde veya başka bir biçimde bilince yükselmesi, transformasyon.

Aristoteles'in Poetika adlı yapıtında oyun kahramanının yazgısında beklenmedik bir dönüşüm. Talihin dönmesi.

Dünya halkbiliminde bir amacı gerçekleştirmek, cezadan kaçınmak ya da yarışma kazanmak amacıyla genellikle büyüsel yollarla, insan, hayvan, nesne ve doğaüstü güçlerin birbirlerinin biçim ve görevlerini alabileceklerine ilişkin evrensel halk inancı, bk. halkbilim, büyü, dönüşümcü, dönüşümcülük.

Bir kimyasal tepkimede tepkenlerin tüketilme oranı.

bk. işlev, gönderim.

Fonksiyon. Özellikle, doğrusal uzaylar arasındaki doğrusal dönüşüm.

Belirli yapı ve özellikler dizisinin, başka bir yapı ve özellikler dizisine dönüşmesi olayı.

Bir elementin nüklidinin, nükleer tepkime sonucu, bir başka element nüklidine dönüşmesi.

(matematik)

(Ruhsal çözümleme) Bilinçaltına itilmiş tutuklu bir duygu ya da isteğin, karşıtı görünümünde ya da başka bir biçimde bilince yükselmesi.

Veri seti normal dağılımdan uzak olduğunda, verileri daha farklı bir ölçüm skalasında logaritmik, karekök gibi matematiksel bir fonksiyon yardımıyla tüm ham veriyi normal dağılım elde etmek üzere dönüşüme uğratma işlemi.

dönüşüm için benzer kelimeler

dönüşüm, 7 karakter ile yazılır. Ayrıca, d harfi ile başlar, m harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'd', 'ö', 'n', 'ü', 'ş', 'ü', 'm', şeklindedir.
dönüşüm kelimesinin tersten yazılışı müşünöd diziliminde gösterilir.