doruk

a. 1. Dağ, ağaç vb. yüksek şeylerin tepesi, en yüksek yeri, zirve, şahika: “Dağ doruğu gibi yüce, pembemsi bir kaya yükseldi iskelemizde.” -A. Erhat. 2. mec. En üstün başarı düzeyi: “Dorukta yalnız kalmak ve doruktan başlamak ne kadar da zormuş meğer.” -T. Buğra. 3. mec. Heyecan, sevinç, coşku vb. duygularda ulaşılan en üst nokta.

Tepe, en yüksek yer, uç.

1. Tomruk. 2. Büyüyememiş ağaç. 3. Çam, ardıç, katran, köknar fidanı. 4. Ağaçların en kalın dalları. 5. Tütün bitkisinin en üst yaprakları.

1. Kibirli. 2. Kabadayı. 3. Bir işe başlayıp başaramayan.

Mide.

Yemek tası olarak kullanılan ayaklı bakır tasın eskiyen ayaklarına yapılan yama.

Ladin ağacı.

Ladin

Uç, tepe

Bir dağın en yüksek yeri.

Sesin, keskinliği, yeğinliği, duyulurluğu en yüksek olan kısmı; bir hecenin vurgusu, tonu, ötümlülüğü TEK DORUKLU ( à sommet unique) veya ÇİFTE DORUKLU (à double sommet) olabilir.

İşlev değerinin en büyük, değişkene göre türevin sıfır olduğu

Bir işlevin belirli bir noktada, yakınlarına göre en büyük değerini aldığı nokta; işlevin dorukta türevi sıfır olur.

İktisadi çevrimdeki genişlemenin en üst noktaya ulaşması, diğer bir ifadeyle genişlemeden tekrar daralmaya geçişi gösteren dönüş noktası. krş. dip

(coğrafya)

(coğrafya)

Bir oyunun geriliminde en üst, keskin nokta.

Bir kemer yapısının en yüksek kesimi.

1. Tepe, zirve. 2. Ağaç tepesindeki körpe filiz

Akıl: Onun doruğu kıttır.

Cinsiyet: Erkek 1. Tepe, en yüksek yer, uç, zirve. 2. En üstün başarı düzeyi. 3. Kibirli.

Adana ili, Ceyhan ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Batman ili, Kayapınar bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Diyarbakır ili, Tepe bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Kastamonu ili, Boyalı bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Samsun ili, Dikbıyık bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

doruk için benzer kelimeler

doruk, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, d harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'd', 'o', 'r', 'u', 'k', şeklindedir.
doruk kelimesinin tersten yazılışı kurod diziliminde gösterilir.