dost

dost Far. d°st

a. 1. Sevilen, güvenilen, yakın arkadaş, gönüldaş, iyi görüşülen kimse, düşman karşıtı: Dostlar beni hatırlasın. -Âşık Veysel. 2. Erkek veya kadının evlilik dışı ilişki kurduğu kimse, zamazingo: Bir dostu vardı, belalı, çapkın bir delikanlı. -H. R. Gürpınar. 3. Sahibine sevgi gösteren hayvan: Köpek insan dostudur. 4. Bir şeye aşırı ilgi duyan, koruyan kimse: Kitap dostu. 5. sf. İyi geçinen, aralarında iyi ilişki bulunan: Yüzleri tatlı, dilleri tatlı, dost insanlardı bunlar. -T. Buğra.

< Far. dûst) dost

Dost Köken: Far.

Cinsiyet: Erkek Sevilen, güvenilen yakın arkadaş.

dost için benzer kelimeler

aç ile dost olayım diyen peşin karnını doyursun

ata dost gibi bakmalı, düşman gibi binmeli

ayıpsız dost isteyen dostsuz kalır

bin dost az, bir düşman çok

dost acı söyler

dost ağlatır, düşman güldürür

dost başa, düşman ayağa bakar

dost bin ise azdır, düşman bir ise çoktur

dost, 4 karakter ile yazılır. Ayrıca, d harfi ile başlar, t harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'd', 'o', 's', 't', şeklindedir.
dost kelimesinin tersten yazılışı tsod diziliminde gösterilir.