edim

a. 1. Yapılmış, gerçekleşmiş iş, amel, fiil: “Günlük yaşamımıza şöyle bir baksak her edimimizin altında umutluluk bulunmadığını görürüz.” -M. C. Anday. 2. fel. İnsan davranışı. 3. huk. Alacaklının isteyebileceği ve borçlunun yapmak zorunda olduğu davranış, ivaz. 4. ruh b. Belirli bir durumla karşılaştığı zaman kişinin yapabildiği davranış.

1. (Skolastik felsefede) Aristoteles'in energeia = gerçekleşme, etkinleşme kavramının çevirisi. Her değişme a. olanaklı; b. tamamlanmak üzere, gerçekleşmek üzere; c. tamamlanmış durumda olabilir. Aristoteles gizil olmayı, olabilir durumda olmayı dile getiren a ile bu değişmenin sonucu olan gerçekleşmiş olmayı dile getiren c arasında bulunan b durumunu genellikle energeia olarak belirtir. 2. (Yeni Felsefede) İnsan bilinç ve eyleminin tek tek davranışları; edimin varlığı gerçekleşmeye dayanır; nesnel olarak verilmiş değildir, ancak gerçekleşmede kavranılır olur. Her edimin özünde bir şeye yönelme, bir şeyi erek edinme vardır.

edâ, ıvaz.

Belirli bir iş durumuyle karşılaştığı zaman kişinin yapabildikleri.

Çeşitli güdülerden kaynaklanan ve tanısal bir içeriği olan amaçlı davranış.

edim için benzer kelimeler

edim, 4 karakter ile yazılır. Ayrıca, e harfi ile başlar, m harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'e', 'd', 'i', 'm', şeklindedir.
edim kelimesinin tersten yazılışı mide diziliminde gösterilir.