edim
a. 1. Yapılmış, gerçekleşmiş iş, amel, fiil: Günlük yaşamımıza şöyle bir baksak her edimimizin altında umutluluk bulunmadığını görürüz. -M. C. Anday. 2. fel. İnsan davranışı. 3. huk. Alacaklının isteyebileceği ve borçlunun yapmak zorunda olduğu davranış, ivaz. 4. ruh b. Belirli bir durumla karşılaştığı zaman kişinin yapabildiği davranış.
edim İng. act
1. (Skolastik felsefede) Aristoteles'in energeia = gerçekleşme, etkinleşme kavramının çevirisi. Her değişme a. olanaklı; b. tamamlanmak üzere, gerçekleşmek üzere; c. tamamlanmış durumda olabilir. Aristoteles gizil olmayı, olabilir durumda olmayı dile getiren a ile bu değişmenin sonucu olan gerçekleşmiş olmayı dile getiren c arasında bulunan b durumunu genellikle energeia olarak belirtir. 2. (Yeni Felsefede) İnsan bilinç ve eyleminin tek tek davranışları; edimin varlığı gerçekleşmeye dayanır; nesnel olarak verilmiş değildir, ancak gerçekleşmede kavranılır olur. Her edimin özünde bir şeye yönelme, bir şeyi erek edinme vardır.
edim
edâ, ıvaz.
edim İng. performance
Belirli bir iş durumuyle karşılaştığı zaman kişinin yapabildikleri.
edim İng. act
Çeşitli güdülerden kaynaklanan ve tanısal bir içeriği olan amaçlı davranış.
edim için benzer kelimeler
edim, 4 karakter ile yazılır. Ayrıca,
e harfi ile başlar, m harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'e', 'd', 'i', 'm', şeklindedir.
edim kelimesinin tersten yazılışı mide diziliminde gösterilir.