ekâbir
ekâbir Ar. ek¥bir
ç. a. (ekâ:bir) esk. 1. Büyükler, devlet büyükleri, ileri gelenler: Kaymakam beyin hemen arkasında kalan ekâbiri umursamadan sıtma doktoru da kalkmıştı. -T. Buğra. 2. alay Kendini beğenmiş kimse: Senin gibi ekâbir bir adam bu tür haberlerin peşinde koşturmaz. -A. Ümit.
ekâbir, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca,
e harfi ile başlar, r harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'e', 'k', 'â', 'b', 'i', 'r', şeklindedir.
ekâbir kelimesinin tersten yazılışı ribâke diziliminde gösterilir.