ekâbir

ekâbir Ar. ek¥bir

ç. a. (ekâ:bir) esk. 1. Büyükler, devlet büyükleri, ileri gelenler: “Kaymakam beyin hemen arkasında kalan ekâbiri umursamadan sıtma doktoru da kalkmıştı.” -T. Buğra. 2. alay Kendini beğenmiş kimse: “Senin gibi ekâbir bir adam bu tür haberlerin peşinde koşturmaz.” -A. Ümit.


ekâbir, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca, e harfi ile başlar, r harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'e', 'k', 'â', 'b', 'i', 'r', şeklindedir.
ekâbir kelimesinin tersten yazılışı ribâke diziliminde gösterilir.