eklem
a. anat. Vücut kemiklerinin uç uca veya kenar kenara gelip birleştiği yer, mafsal.
eklem İng. joint
eklem İng. junction
İki nesnenin birleştiği yer.
eklem İng. connective
( ) Anl. önerme eklemi. Krş.. doğrusal eklem, doğrusal olmayan eklem, sıfırlı eklem, sıfırlı doğrusal eklem, birli eklem, ikili eklem, denkgüçlü eklem, yer değiştirici eklem, dağıtıcı eklem, ortaklaştırıcı eklem, ikil eklem, iki değerli doğrusal eklem, çok değerli doğrusal eklem.
eklem Osm. mafsal
(biyoloji, zooloji)
eklem İng. wall painting
yapıcılık: Katışmaç, alçı gibi dolgu gereçleriyle doldurulan iki taş, tahta vb. arasındaki boşluk.
eklem İng. articulatio
anat. İskelet sistemini oluşturan kemikler arasındaki işlevsel bağlantıyı sağlayan ögeler, artikulasyo, oynak.
eklem İng. joint
İki parçanın birleşme ya da ayrılma bölgesi; kemikler arasındaki birleşme yerleri.
Eklem Osm. Ekmahalli
eklem için benzer kelimeler
eklem, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca,
e harfi ile başlar, m harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'e', 'k', 'l', 'e', 'm', şeklindedir.
eklem kelimesinin tersten yazılışı melke diziliminde gösterilir.