ekmek
(I) a. 1. Tahıl unundan yapılmış hamurun fırında, sacda veya tandırda pişirilmesiyle yapılan yiyecek, nan, nanıaziz: Odayı, tatlı, sıcak bir kızarmış ekmek kokusu bürümüş. -Y. Z. Ortaç. 2. mec. İnsanı geçindirecek iş, kazanç: Biz iyi kötü tiyatroya bağlamışız ekmeğimizi. -N. Cumalı. 3. hlk. Yemek, aş: Ekmeği bizde yiyelim mi? Allah ne verdiyse. -T. Buğra.
ekmek, -er
(II) (-i) 1. Bir bitkiyi üretmek için toprağa tohum atmak veya gömmek. 2. Toprağı ekip biçmek için kullanmak: Ancak senede otuz dönüm ekebiliyor. -M. Ş. Esendal. 3. (-e) Serpmek: Yemeğe biber ekmek. 4. mec. Bir şeyin başlamasına yol açacak sebepleri hazırlamak: Fesat tohumları ekenler... 5. argo Birini uydurma bir sebeple bırakıp gitmek, savuşmak, atlatmak: Lale ile Günnur kendilerini ektiğim için müthiş içerlemişler. -H. Taner. 6. argo Parayı boşuna harcamak, ziyan etmek. 7. argo Yarışta geçmek.
ekmek
Ekin ekmek
ekmek
Ekmek, sürmek
ekmek
1. Tohum atmak. 2. Dökmek, saçmak, serpiçtirmek. 3. Telef etmek, harcamak.
êkmek
Ekmek
ekmek için benzer kelimeler
ekmek, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca,
e harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'e', 'k', 'm', 'e', 'k', şeklindedir.
ekmek kelimesinin tersten yazılışı kemke diziliminde gösterilir.