emlik

emlik, -ği

a. hlk. 1. Emme döneminde olan çocuk: “Koç yiğidin yanında olur yazısı / Ananın babanın emlik kuzusu” -Halk türküsü. 2. Zamanından daha geç doğan kuzu veya oğlak.


emlik

Süt emmekte olan insan ya da hayvan yavrusu.


emlik

1. Zamanından daha geç doğan kuzu ya da oğlak. 2. Körpe kuzu ve oğlak. 3. Yeni doğmuş koyun yavrusu. 4. Anası ölmüş kuzu. 5. Keçilerin doğurdukları ilk yavru. 6. Mevsimsiz doğan kuzu. 7. İyi yetişmesi için analarından süt alınmayan koyun ve keçi yavruları. 8. Zamanından sonra kuzulayan koyun. 9. Yazın doğmuş koyun yavrusu. 10. Özel bir şekilde beslenen koyun ya da keçi. 11. Yoksul bir ailenin geçimine yarayan sağmal hayvan.


emlik

1. Sarı çiçek açan, kökünde kırmızı boyası olan bir çeşit ot. 2. Bir çeşit hastalığın tedavisi için, soyularak suyu emilen yaş çam kabuklarının iç tarafındaki beyaz etli kısım.


emlik

1. Keçi, koyun yavrusu. 2. Cılız, gelişmemiş kuzu. 3. Emmekte olan yavru (insan ya da hayvan için).


emlik

Süt emen (kuzu)


emlik

Süt emme çağında olan.


emlik için benzer kelimeler


emlik, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, e harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'e', 'm', 'l', 'i', 'k', şeklindedir.
emlik kelimesinin tersten yazılışı kilme diziliminde gösterilir.