Epikurosçuluk

Epikurosçuluk, -ğu

öz. a. fel. Epikürcülük.


Epikurosçuluk İng. Epicurism

1. Yunan filozofu Epikuros'un öğretisi. 2. Epikuros'un düşüncelerinin (çoğunlukla kaba bir biçimde) yaşama ilkesi yapılması. Hazlara, sevinçlere yönelik bir yaşamın erek edinilmesi. // Oysa Epikuros yalnızca hazzı değil, mutluluğu ve sevinç dolu, acıdan kurtulmuş bir ruh dinginliğini aramaktadır. Bu çabası duyusal hazzı arama sanılıp yanlış anlaşılmıştır. Gerçekte Epikuros'un kendisi (günlük dilde kullanılan anlamda) Epikurosçu değildir.


Epikurosçuluk, 13 karakter ile yazılır. Ayrıca, E harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'E', 'p', 'i', 'k', 'u', 'r', 'o', 's', 'ç', 'u', 'l', 'u', 'k', şeklindedir.
Epikurosçuluk kelimesinin tersten yazılışı kuluçsorukipE diziliminde gösterilir.