erkek

erkek, -ği

a. 1. İnsan, hayvan ve bitkilerin dişiyi dölleyecek cinsten olanı. 2. biy. Sperma oluşturan organizma. 3. Yetişkin adam, bay, er kişi, kadın karşıtı: “Erkekler gelince buraya, karılar işte böyle kaçar.” -O. C. Kaygılı. 4. Koca: Kadın erkeğini uğurladı. 5. sf. mec. Sözüne güvenilir, mert. 6. sf. Girintili ve çıkıntılı olarak bir çift oluşturan nesnelerden çıkıntılı olanı. 7. sf. Sert, kolay bükülmez: Erkek demir, erkek bakır.


erkek

1. Beş yaşından yukarı olan tüylü erkek deve. 2. Bir yaşından büyük erkek koyun.


erkek

Ana ark, en geniş su yolu.


erkek Osm. erkek

Geçmelerde bir yuva ya da deliğe giren bölümü üzerinde bulunduran parçaya verilen ad.


erkek İng. male

Spermatozoonları meydana getirecek üreme sistemine sahip olan organizma.


erkek Osm. müzekker

(botanik)


erkek

hlk. 1. Dişinin eşi. 2. Deri üzerinde tek olarak çıkan siğil.

I) Ortası çıkıntılı rende. (*Mudurnu -Bolu)

II) Semerlerde kancık ağaca geçen ucu sivri ağaç. (Yeşilköy *Gelendost -Isparta)


erkek İng. male

(Lat. mas) Spermatozoon meydana getiren organizma; simgesi


Erkek Osm. Müzekker
érkek

Erkek


erkek için benzer kelimeler


erkek, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, e harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'e', 'r', 'k', 'e', 'k', şeklindedir.
erkek kelimesinin tersten yazılışı kekre diziliminde gösterilir.