ermek

ermek, -er

(-e) 1. Erişmek: “Nereden geldiğini anlamadığı bir ataklığa ermişti.” -N. Cumalı. 2. Kavuşmak. 3. Yetişip dokunmak: Eli tavana ermek. 4. nsz İnsan veya bitki büyüyüp gelişmek, yetişmek. 5. (nsz) Ürün olgunlaşmak: “Arpalar erdi de gelin, girdik yolmaya” -Halk türküsü. 6. (nsz) din b. Kendini Tanrı yoluna vermiş kimse insanüstü kutsal bir aşamaya erişmek.


ermek

Eğirmek.


ermek

Becermek, her işin altından kalkmak.


ermek

Meyveler olgunlaşmak.


ermek

Acele etmek.


ermek

Arı kovanlarında, arıların girip çıkmasına yarayan delik.


ermek

Olgunlaşmak.


ermek

Ermek, ulaşmak


ermek

< ET ermek: ermek. || yermek || ahli ermek: anlamak || sırri ermek: anlamak || (bir şeye) ahıl sır ermemek: (bir şeyi) hiçbir şekilde anlamamak


ermek

Kâfi gelmek // akli ermek: aklı ermek


ermek, (irmek)

1. Yetişmek, neşv ü nema bulmak, kemale gelmek. 2 Erişmek, dokunmak, isabet etmek. 3. Vasıl olmak, yetişmek, erişmek. 4. Yetişmek, ileri bir dereceyi bulmak.


êrmek

Eğirmek.


ermek için benzer kelimeler


ermek, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, e harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'e', 'r', 'm', 'e', 'k', şeklindedir.
ermek kelimesinin tersten yazılışı kemre diziliminde gösterilir.