eşek
a. 1. hay. b. Atgillerden, uzun kulaklı binek ve hizmet hayvanı, merkep, karakaçan, uzun kulaklı (Equus asinus). 2. hlk. Odun kesme, duvar örme, sıva yapma vb. işlerde kullanılan üç veya dört ayaklı sehpa.
eşek
1. Odun kesmek için kullanılan üç ya da dört ayaklı sehpa. 2. Duvar örmek ve sıva yapmak gibi işlerde kullanılan dört ayaklı sehpa. 3. Hızarla odun kesmek için kullanılan tezgâh. 4. Üzerine herhangi bir şey koymaya yarayan destek. 5. Üç ayaklı sehpa. 6. Üzerinde ince odunları kesmek için kullanılan kalın ağaç ya da kütük. 7. Odun koyup yakmaya yarayan ızgara. 8. Sel gelen yerin önüne konulan iki ayaklı sehpa. 9. Odunu boyuna yarmak için kullanılan bir araç.
eşek
Telli sazlarda üzerine telin bindiği köprü.
eşek
Çukurda ateş yakmak için açılan hava deliği.
eşek
Elma, armut gibi meyvelerin yenildikten sonra kalan çekirdekli kısmı.
eşek
bk. evcil Afrika eşeği
eşek Osm. merkep, himar
(zooloji)
I) 1. Boyanacak ipleri asmak için kullanılan bir ucu duvara çakılı deynek. (*Bor -Niğde) 2. Üzerine deri asmağa yarayan sehpa biçiminde araç. (*Bor -Niğde)II) Kesilen odunlardan yığın yapılabilmesi için kullanılan destek düzeni. (*Gerze -Sinop)eşek İng. ass
(Equus asinus) Tek-parmaklılar (Perissodactyla) takımının atgiller (Equidae) familyasından bir memeli türü. Yüksekliği 120 cm. Yelesi ve kuyruğu kısa kulakları uzundur. Yavaş ve sabırlı bir hayvandır. Afrikadan dünyaya yayılmıştır. Bir çok çeşitleri vardır.
eşek
Elma, ayva, armut gibi meyvaların, içinde çekirdekler bulunan ve yenmiyen sert kısmı.
eşek için benzer kelimeler
eşek, 4 karakter ile yazılır. Ayrıca,
e harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'e', 'ş', 'e', 'k', şeklindedir.
eşek kelimesinin tersten yazılışı keşe diziliminde gösterilir.