esen
esen
esen Fr. intact
esen Fr. intacte
esen Fr. Salubre
esen Fr. Sain, saine
esen
esen
esen
esen
esen (I)
esen (II)
Esen Köken: T.
Esen
Esen
Esen
sf. Ruhsal ve bedensel olarak sağlıklı, sıhhatli, salim.
esen Fr. intact
esen Fr. intacte
esen Fr. Salubre
esen Fr. Sain, saine
esen
Veda.
esen
1. Parasız verilen, beleş, hoyrat: O yığdığın mal esenine tökülsün. 2. Armağan, bağış.
esen
Elbet anlamında.
esen
Rüzgâr, sert esen rüzgâr
esen (I)
Sağ salim, rahat, mes'ut, sihhati yerinde.
esen (II)
Rüzgâr.
Esen Köken: T.
Cinsiyet: Erkek l. Sağlıklı, salim, rahat. 2. Barış.
Esen
Ankara ili, Haymana ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
Esen
Düzce ili, Gölyaka ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
Esen
Samsun ili, Vezirköprü ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
esen için benzer kelimeler
esen, 4 karakter ile yazılır. Ayrıca,
e harfi ile başlar, n harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'e', 's', 'e', 'n', şeklindedir.
esen kelimesinin tersten yazılışı nese diziliminde gösterilir.