eşlik

eşlik, -ği

a. 1. Eş olma durumu. 2. Birlikte, beraber: Terminale ancak benim eşliğimde gidebildi. 3. müz. Belirli bir modeli ile armoni oluşturan ve bir veya birkaç partiye bölüştürülen sesler bütünü.

eşlik

Arkadaş, dost.

eşlik İng. parity
eşlik İng. equivalence

(), Anlamdaş. denklik.

eşlik İng. congruence

eşlik için benzer kelimeler

boylamasına eşlik denetimi

çift eşlik denetimi

enlemesine eşlik ikili

eşlik, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, e harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'e', 'ş', 'l', 'i', 'k', şeklindedir.
eşlik kelimesinin tersten yazılışı kilşe diziliminde gösterilir.