esnek

sf. 1. Bir dış gücün etkisi altında uzama, kısalma, eğrilme vb. biçim değişikliklerine uğradıktan sonra, etkinin kalkmasıyla eski biçimini alabilme özelliğinde olan, elastik, elastiki: Çelik ve kauçuk çok esnek cisimlerdir. 2. mec. Değişik yorumlara elverişli. 3. mec. Görüş ve tutumlarında katı olmayan.

1. Hayvanların ısırmaması için burunlarına takılan demir halka. 2. Hayvanların yayılmamaları için ağızlarına geçirilen torba, sepet. 3. Hayvanların annelerini emmemeleri için ağızlarına takılan ağaç parçası. 4. Develer güreşirken ağızlarına geçirilen ipten yapılmış torba. 5. Azgın develerin ağızlarına takılan kayış ya da demir araç. 6. Dizgin. 7. Nallanırken azgınlık yapan atların burunlarına kıstırılan ağaç araç. 8. Hayvanın boğazına bakmak için ikisi dikey, ikisi yatay dört ağaç parçasından merdiven şeklinde yapılan nalbant aracı.

Hasta hayvanın karnının anormal şekilde hızlı hızlı inip kalkması.

Baş ve işaret parmaklarının açılmasıyle iki parmak ucu arasında kalan uzunluk.

Pehlivanların çene altından parmakları ile birbirlerini boğarcasına yaptıkları oyun.

Dağların sulak yerlerinde olan otluk.

Aralık.

Yatkın, uysal.

Delimsek, delişmen.

1. Ağzı açmak için çeneyi bastırmakta kullanılan araç, destek: Çenesine esnek verin. 2. Çoban köpeğinin boynuna takılan mahmuzlu, demir halka.

Esneme: Esnek uyku getirir.

Kuvvetle orantılı olarak uzayıp kısalan (özdek, nesne vb.).

Esneklik özelliği taşıyan.

Geçici bozunuma uğrayan.

(fizik, kimya, biyoloji)

genel uygulayım: Kuvvetle orantılı olarak uzayıp kısalan (özdek, nesne vb.).

Tandırların önünde bulunan hava deliği. (Çarıksaray *Şarkikaraağaç -Isparta)

Anasını emmesin diye oğlağın ağzına bağlanan ağaç.

esnek için benzer kelimeler

esnek, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, e harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'e', 's', 'n', 'e', 'k', şeklindedir.
esnek kelimesinin tersten yazılışı kense diziliminde gösterilir.