ey
ey
ey
ey
ey
ey
ey
ünl. 1. Kendisine söz söylenilen kimse veya kimselerin dikkati çekilmek istendiğinde adın başına getirilen ve uzatılabilen bir seslenme sözü: Ey arkadaş! 2. Usanç anlatan bir seslenme sözü: Ey, artık çok oluyorsun!
ey
Buyur anlamında ünlem: Ahmet ey!
ey
Ey!
Cümlebaşı edatı) evet; sonra; iyi. e || ee || eiey
< ET edgü: iyi. || eye || eyi || ey köti || pek ey
ey
Yüksek sesle çağrıldığında cevap edatı
ey
1. İyi, üstün. 2. İyi, dost, aşma. 3. Dikkatlice, iyice
ey, 2 karakter ile yazılır. Ayrıca,
e harfi ile başlar, y harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'e', 'y', şeklindedir.
ey kelimesinin tersten yazılışı ye diziliminde gösterilir.