eylemcilik
a. 1. Eylemci olma durumu. 2. fel. İnsan hayatı ve düşüncesinde başlıca gerçekliğin etki ve eylem olduğunu öne süren öğreti ve dünya görüşü, etkincilik, aktivizm.
eylemcilik İng. activism
İnsan yaşamı ve düşüncesinin başlıca gerçekliğinin etki, eylem ve yapıp etmelerde olduğunu öne süren öğreti ve dünya görüşü. // Felsefe tarihinde değişik biçimlerde ortaya çıkmıştır: a. (Fichte'de) -> dogmacılığa, -> doğalcılığa ve -> özdekçiliğe karşı düşüncel biçimde temellendirilir b. (Nietzsche'de) -> anlıkçılığa karşı gerçekçi-istenççi biçimde temellendirilir. c. (Marx ve Lenin'de) Bütün kuramsal dünya görüşlerine karşı, gerçekçi-özdekçi biçimde, dünyayı tanımak, yorumlamak değil de, değiştirmek isteyen bir dünya görüşü olarak belirir.
eylemcilik, 10 karakter ile yazılır. Ayrıca,
e harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'e', 'y', 'l', 'e', 'm', 'c', 'i', 'l', 'i', 'k', şeklindedir.
eylemcilik kelimesinin tersten yazılışı kilicmelye diziliminde gösterilir.