eyvan

eyvan Far. eyv¥n

a. 1. Teras, sundurma, ayvan. 2. Bir tarafı dışarıya açık olan oda, ayvan.


eyvan

Balkon.

< Far. eyvân) eyvan


eyvan

< Far. eyvan: Evin oda kapılarının açıldığı salon, hayat


eyvan Dgr. Frs: lîvan

(Mimarlık) Özellikle Güney-doğu Anadolu evlerinde avluya bakan, önü açık, üstü kapalı, yüksekçe döşemesi olan, ortasında bir de küçük havuzu bulunan oturma yeri.


eyvan, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, e harfi ile başlar, n harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'e', 'y', 'v', 'a', 'n', şeklindedir.
eyvan kelimesinin tersten yazılışı navye diziliminde gösterilir.