felaket
felaket Ar. fel¥ket
felaket
a. (fela:ket, l ince okunur) 1. Büyük zarar, üzüntü ve sıkıntılara yol açan olay veya durum, yıkım, bela: İnsanların korkması icap eden en büyük felaket, kötü ahlaktır. -S. Ayverdi. 2. sf. Çok kötü: Felaket bir yazı. 3. sf. Şaşırtıcı, hayrete düşürücü: Bu kız felaket.
felaket
bk. yıkım
felaket, 7 karakter ile yazılır. Ayrıca,
f harfi ile başlar, t harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'f', 'e', 'l', 'a', 'k', 'e', 't', şeklindedir.
felaket kelimesinin tersten yazılışı tekalef diziliminde gösterilir.