gez
(I) a. 1. Okun, kirişe geçen ucundaki kertik. 2. Tüfek, tabanca vb. ateşli silahlarda namlunun gerisinde bulunan ve nişan alırken arpacıkla birlikte göz ile hedef arasında aynı doğru üzerine getirilen kertik.
gez Far. gez
(II) a. 1. Yer ölçmeye yarar düğümlü ip. 2. Yapı işlerinde kullanılan çekül.
gez
Defa, kere, kez.
gez
Ateşli silâhlarda namlunun gerisinde bulunan ve doğru nişan almaya yarayan kertik.
gez
Tahta evlerde kapı pervazlarını birbirine geçirmek için uçlarına açılan oluk.
gez
1. Bel, geçit. 2. Sıra dağların uzayıp giden sırtları.
gez
1. Boyunduruğun aralık yerlerinde olan kertikler. 2. Kerpiç yapılarda iki kerpiç arasındaki aralık.
gez
Kale burcu.
gez
Dokunmakta olan bez, kilim vb. şeyleri gergin tutmaya yarayan, ve dokunan tarafa takılan iki ucu sivri ağaç: Gez kırıldı.
gez
1. Demir kesmeye yarayan makas. 2. Kerpeten. 3. Çorap şişi.
gez
Bir yaşında keçi, oğlak.
gez
Duvar taşları arasına konulan harç.
gez
Ayakyolu, yüznumara.
gez
Dokumada kullanılan bir çeşit motif.
gez
Seslenme ünlemi: Gez Hasan'ın karısı küsmüş gitmiş.
gez
Çukur.
I) Ayakkabıların köselesinde açılan dikiş yeri. (*Yalvaç -Isparta)II) Kirman ya da tengerek adı verilen yün bükme aracının çubuk kısmı. (Mamatlar *Eğridir -Isparta)gez (I), (kez)
Defa, kere.
gez (II)
1. Okun kiriş geçecek gediği. 2. Çatal.
Gez Fr. Gaize
gez için benzer kelimeler
gez, 3 karakter ile yazılır. Ayrıca,
g harfi ile başlar, z harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'g', 'e', 'z', şeklindedir.
gez kelimesinin tersten yazılışı zeg diziliminde gösterilir.