gönüllü

sf. 1. Bir işi yapmayı hiçbir yükümlülüğü yokken isteyerek üstlenen: “Yabancı dil bildiği için de Kore'ye gönüllü olarak göndermeye kalkmışlardı.” -Ç. Altan. 2. Çok istekli: “Henüz nizamiye ve gönüllü taburların neferleri dağılmamıştı.” -Ö. Seyfettin. 3. a. Seven kimse veya sevgili.

Herşeyi beğenmeyen: Ammada gönüllüsün.

Her hangi bir işe çağırılmadan gelen, ya da yapan.

Değerli (kimse): Duldur amma gızdan gönüllüdür.

1. Kendi isteği ile asker olan kimse. 2. bk. yerlikulu.

Bir araştırmaya görüşmeci olarak katılmaya istekli olan ancak özellikleri yeterince denetlenmediği durumlarda önemli yanlılıklara yol açabilecek işmen.

Batman ili, Gercüş ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Bitlis ili, Sağınlı bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Giresun ili, Keşap ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Şanlıurfa ili, Viranşehir ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

1. Cesur. 2. Gönüle, cana yakın, muteber, hatırlı, şerefli. 3. Kibirli. 4. Bön, sersem.

gönüllü için benzer kelimeler

gönüllü, 7 karakter ile yazılır. Ayrıca, g harfi ile başlar, ü harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'g', 'ö', 'n', 'ü', 'l', 'l', 'ü', şeklindedir.
gönüllü kelimesinin tersten yazılışı üllünög diziliminde gösterilir.