gönüllü
sf. 1. Bir işi yapmayı hiçbir yükümlülüğü yokken isteyerek üstlenen: Yabancı dil bildiği için de Kore'ye gönüllü olarak göndermeye kalkmışlardı. -Ç. Altan. 2. Çok istekli: Henüz nizamiye ve gönüllü taburların neferleri dağılmamıştı. -Ö. Seyfettin. 3. a. Seven kimse veya sevgili.
gönüllü
Herşeyi beğenmeyen: Ammada gönüllüsün.
gönüllü
Her hangi bir işe çağırılmadan gelen, ya da yapan.
gönüllü
Değerli (kimse): Duldur amma gızdan gönüllüdür.
gönüllü İng. Volunteer
1. Kendi isteği ile asker olan kimse. 2. bk. yerlikulu.
gönüllü İng. volunteer
Bir araştırmaya görüşmeci olarak katılmaya istekli olan ancak özellikleri yeterince denetlenmediği durumlarda önemli yanlılıklara yol açabilecek işmen.
Gönüllü
Batman ili, Gercüş ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
Gönüllü
Bitlis ili, Sağınlı bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
Gönüllü
Giresun ili, Keşap ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
Gönüllü
Şanlıurfa ili, Viranşehir ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
Göñüllü
1. Cesur. 2. Gönüle, cana yakın, muteber, hatırlı, şerefli. 3. Kibirli. 4. Bön, sersem.
gönüllü için benzer kelimeler
gönüllü, 7 karakter ile yazılır. Ayrıca,
g harfi ile başlar, ü harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'g', 'ö', 'n', 'ü', 'l', 'l', 'ü', şeklindedir.
gönüllü kelimesinin tersten yazılışı üllünög diziliminde gösterilir.