gösterge

a. 1. Bir şeyi belirtmeye yarayan şey, belirti, im, işaret: “Bu, yeterince cesur olamadığımın bir göstergesi olabilir.” -İ. O. Anar. 2. Bir durumla ilgili çeşitli aşamaları gösteren liste, icmal. 3. ekon. Bir gelişimi gösteren nicelikler veya değerler arasındaki ilişki, endeks, indeks. 4. dil b. Anlamla biçimin, gösterenle gösterilenin kaynaşmasından oluşan dil birimi, belirtke. 5. fiz. Bir aracın işlemesiyle ilgili bazı ölçümlerin sonucunu kendiliğinden gösteren araç, müşir (II), indikatör: “Göstergesi gece gündüz İstanbul üzerinde duran hayli eski ama sağlam radyoyu açtı.” -A. İlhan.

(I) Bir çevre biriminde ya da işletmen masasında herhangi bir ışıklı uyarıcı ya da başka bir gösterici öğe.

(II) Sayıyla ölçülmeye pek elverişli olmayan karmaşık nitelikteki bir büyüklüğü belirten herhangi bir değişken.

bk. iktisadi göstergeler

Kimi ölçü araçlarında, ölçülen özelliğin niceliğini gösteren aygıt.

(indis) (matematik)

(fizik, kimya)

Sinema/TV. Bir niceliği ölçen bir aygıtın, bu niceliğin belli bir birime göre değerini gösteren parçası.

fizik: Bir aygıtın işleyişiyle ilgili ölçümlerin sonucunu belirtip değerlendiren araç.

Bir durum, süreç ya da karmaşık oluşumu dolaylı yoldan ve simgeleyerek dile getiren ölçüt.

gösterge için benzer kelimeler

gösterge, 8 karakter ile yazılır. Ayrıca, g harfi ile başlar, e harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'g', 'ö', 's', 't', 'e', 'r', 'g', 'e', şeklindedir.
gösterge kelimesinin tersten yazılışı egretsög diziliminde gösterilir.