halife
a. (hali:fe) 1. din b. Hz. Muhammed'in vekili olarak Müslümanların imamlığını ve din koruyuculuğunu yapmakla görevli kimse. 2. Hükümdar. 3. Osmanlı padişahlarının kullandıkları unvanlardan biri. 4. Babıali kalemlerinde kâtip. 5. mec. Çok iyi yetişmiş, eğitilmiş kimse: O ustalarının postunda oturan bir sanat halifesiydi. -M. Ş. Esendal.
halife
Kalfa: Leblebici dükkânında halifelik yapıyor.
halife İng. Calif, khalif
1. Hz. Muhammed'in vekili olarak Müslümanların imamlığını ve şeriatın koruyuculuğunu yapmakla görevli kişi. 2. Hükümdar. 3. Osmanlı padişahlarının kullandıkları sanlardan biri. 4. Babıâlideki dairelerin birinde hacegâna bağlı birinci sınıf memurluk ve yazmanlık yapan kişi.
Halife Köken: Ar.
Söyleyiş: (hali:fe) Cinsiyet: Erkek 1. Birinin yerine geçen kimse. 2. Hz. Muhammed'in vekili ve dünyadaki Müslümanların başı olan kimse.
Halife
Kastamonu ili, merkez ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
halife, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca,
h harfi ile başlar, e harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'h', 'a', 'l', 'i', 'f', 'e', şeklindedir.
halife kelimesinin tersten yazılışı efilah diziliminde gösterilir.