halita

halita Ar. ¬al³µa

a. (hali:ta) esk. 1. kim. Alaşım. 2. mec. Birden çok ögeden oluşmuş karmaşık bir bütün: “Dede tecrübe neticesiyle her insanın zıt şeylerden yoğrulmuş bir halita olduğunu biliyordu.” -H. E. Adıvar.


halita, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca, h harfi ile başlar, a harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'h', 'a', 'l', 'i', 't', 'a', şeklindedir.
halita kelimesinin tersten yazılışı atilah diziliminde gösterilir.