hece
a. db. 1. Bir solukta çıkarılan ses veya ses birliği, seslem: Okumak sözünde üç hece vardır. 2. ed. Hece ölçüsü: Oyunlar aruz ve hece olmak üzere iki kesime ayrılmıştı. -M. And.
hece
Nice.
hece İng. syllable
hece Fr. syllabe
Kelimeyi meydana getiren boğumlardan her biri, ki en az bir açınıktan ve bazen bir açınıkla birlikte bir arada söylenebilen birkaç abanıktan ibarettir. Hecede yer alan açınığa veya bazı dillerde kimi vakit selenliye HECE ÖZEĞİ veya DORUĞU, bazen de HECELİKLİ SESLİK (Centre ou sommet de la syllabe, Phonème syllabant) denir. AÇIK HECE (Syllabe ouverte) sonu agınık, KAPALI HECE (Syllabe fermée) de sonu abanık olan hecedir.
hece İng. syllable
Bir solukta çıkarılan ses veya ses birliği: Ah, oh, bak, üst, alt, kalk, dört, oda (o-da) , üzüm (ü-züm) , araba (a-ra-ba) , kelebek (ke-le-bek) , kanatlarını (ka-nat-la-rı-nı) vb.
hece İng. syllable
Bir nefes hamlesi içinde çıkan, tek bir ses veya ses grubundan oluşan, yalnız başına kelime olabilen veya kelime oluşumunda görev alabilen ses birliği, Türkçenin kök kelimeleri genellikle tek hecelidir: O teklik 3. şahıs zamiri, üz- «üzmek», al- «almak»; bu, şu; yüz- «yüzmek» süz- «süzmek»; alp «alp, yiğit», art, ant; kurt, yurt, sarp, tar-; ya-pı tar-tı vb.
Divan edebiyatı terimi) Hicvin başka bir adı.hece
Azerbaycan Türkçesi: heca; Türkmen Türkçesi: bogun; Gagauz Türkçesi: kısım; Özbek Türkçesi: boğin; Uygur Türkçesi: boğum;Tatar Türkçesi: icek; Başkurt Türkçesi: ijek; Kmk: buwun; Krç.-Malk.: bölüm; Nogay Türkçesi: buwın;Kazak Türkçesi: buwın; Kırgız Türkçesi: muun; Alt:: üye; Hakas Türkçesi: uya; Tuva Türkçesi: slog; Şor Türkçesi: kezek~pölük; Rusça: slog
hece, (hece taşı, hice taşı)
Mezar taşı.
hece için benzer kelimeler
hece, 4 karakter ile yazılır. Ayrıca,
h harfi ile başlar, e harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'h', 'e', 'c', 'e', şeklindedir.
hece kelimesinin tersten yazılışı eceh diziliminde gösterilir.