hemoglobin
a. (l ince okunur) biy. Soluk alma aracıyla organizmanın hücreleri arasında oksijen ve karbon gazını iletmeyi sağlayan, birleşiminde demir, azot, oksijen, hidrojen, kömür ve kükürt bulunan alyuvarların en önemli maddesi.
hemoglobin İng. haemoglobin
(Yun. haima: kan; globus: yuvarlak) Hematin ve globinin birleşmesiyle meydana gelmiş ve omurgalı hayvanların alyuvarlarında bulunan, bileşiminde demir olan, oksijen ve karbondioksit taşıyan kırmızı solunum pigmenti.
hemoglobin İng. hemoglobin, heamoglobin
Mol kütlesi 65000 g civarında olan, her bir hemoglobin molekülüne bağlı 4 protein zincirinden oluşan, kanda oksijen taşıyıcı olarak görev yapan, omurgalı canlıların kırmızı kan hücrelerindeki bir renkli protein.
hemoglobin Fr. hémoglobine
(biyoloji)
hemoglobin İng. haemoglobin
Hematin ve globinin birleşmesiyle meydana gelmiş ve omurgalı hayvanların alyuvarlarında bulunan, bileşiminde demir olan, oksijen ve karbondioksit taşıyan kırmızı solunum pigmenti.
hemoglobin İng. hemoglobin
İnsan ve omurgalı hayvanlarda kanda oksijen ve karbondioksit taşıyan, alyuvar içinde bulunan ve kana kırmızı rengi veren, globinle demir içeren 4 polipeptit zinciri bulunan, kırmızı renkli 4 hem grubundan oluşan, üretimi kemik iliğinde alyuvarların gelişim evresi olan proeritroblast evresinde başlayan, retikülosit evresinde oluşumu tamamlanan bir protein molekülü. 1 gram Hb, 1.34 ml veya 1.9 mg oksijen taşır. Hemoglobin (Hb) A, HbA2, HbF, HbA1c, Gower hemoglobin gibi birçok farklı tipi vardır.
hemoglobin İng. haemoglobin
(Yun. haima=kan, Yun.globos=yuvar) Hematin ve globin'in birleşmesiyle meydana gelmiş ve omurgalı hayvanların kanında bulunan kırmızı solunum pigmenti. Bileşiminde demir vardır.
hemoglobin için benzer kelimeler
hemoglobin, 10 karakter ile yazılır. Ayrıca,
h harfi ile başlar, n harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'h', 'e', 'm', 'o', 'g', 'l', 'o', 'b', 'i', 'n', şeklindedir.
hemoglobin kelimesinin tersten yazılışı nibolgomeh diziliminde gösterilir.