hergele
hergele Far. ¬argele
hergele
hergele
hergele
a. 1. Binmeye veya yük taşımaya alıştırılmamış at veya eşek: Kendi kendine başı boş üreyen hergele sürüleri gibi dolaşıp duruyorlardı. -K. Korcan. 2. sf. tkz. Terbiyesiz, görgüsüz (kimse): Sandalcı Ali it, hergele bir şeydi. -S. F. Abasıyanık.
hergele
Başkasının onuruna dokunacak söz.
hergele
Ayakkabı çekeceği.
hergele
Büyükbaş hayvan sürüsü
hergele, 7 karakter ile yazılır. Ayrıca,
h harfi ile başlar, e harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'h', 'e', 'r', 'g', 'e', 'l', 'e', şeklindedir.
hergele kelimesinin tersten yazılışı elegreh diziliminde gösterilir.