hicran
hicran Ar. hicr¥n
hicran
Hicran Köken: Ar.
a. (hicra:nı) 1. Bir yerden veya bir kimseden ayrılma, ayrılık: Bu hicran, dudaklarına ezelî bir nakarat yapıştırmıştı. -Ö. Seyfettin. 2. Ayrılığın neden olduğu onulmaz acı: Başıma da konuyor konuyor aman martı kuşları / Gözlerimden boşalır hicran yaşları -O. V. Kanık.
hicran
İltihap.
Hicran Köken: Ar.
Cinsiyet: Kız 1. Bir yerden veya bir kimseden ayrılma. 2. Ayrılığın verdiği büyük üzüntü, keder.
hicran, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca,
h harfi ile başlar, n harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'h', 'i', 'c', 'r', 'a', 'n', şeklindedir.
hicran kelimesinin tersten yazılışı narcih diziliminde gösterilir.