hizmetkâr

hizmetkâr Ar. ¬idmet + Far. -kâr

a. (hizmetkâ:rı) Ücretle iş gören genellikle erkek işçi, uşak: “O zamanlarda hizmetkârlar lüzumunda efendilerine hizmet etmek için âdeta yanlarında bulunurlardı.” -A. Ş. Hisar.


hizmetkâr, 9 karakter ile yazılır. Ayrıca, h harfi ile başlar, r harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'h', 'i', 'z', 'm', 'e', 't', 'k', 'â', 'r', şeklindedir.
hizmetkâr kelimesinin tersten yazılışı râktemzih diziliminde gösterilir.