hoca

hoca Far. ¬v¥ce

a. 1. din b. Müslümanlıkta din görevlisi. 2. Öğretmen: “Edebiyat hocasıyken talebeme bu nesir sanatından bir defa bahsetmiştim.” -F. R. Atay. 3. mec. Akıl öğreten, öğüt veren kimse. 4. esk. Medresede öğrenim gören sarıklı, cübbeli din adamı.

< Far. hâce) hoca


hoca

< Far. hâce: hoca; köy imamı


hoca

Hoca, muallim


hoca İng. hodja

islam diniyle ilgili, bilgilerini geleneksel yollarla değil de kutsal kitap Kuran ve öteki yazılı dinsel belgelerden sağlayan, din konusunda halkı eğittiği gibi ona kovuşturması gereken yolu gösteren ve bu arada, Tanrıyla halk arasında bir tür elçilik görevi yapan din uzmanı, bk. din. krş. papaz, büyücü.


hoca için benzer kelimeler


hoca, 4 karakter ile yazılır. Ayrıca, h harfi ile başlar, a harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'h', 'o', 'c', 'a', şeklindedir.
hoca kelimesinin tersten yazılışı acoh diziliminde gösterilir.