hoyrat
(I) sf. 1. Kaba, kırıcı ve hırpalayıcı. 2. zf. Kaba, kırıcı ve hırpalayıcı bir biçimde: Ne hoyrat kullanmışlar / Sevincin sesi çıkmıyor -B. Necatigil.
II) a. Güneydoğu Anadolu'da ve Irak'taki Türkler arasında tek başına söylenen bir çeşit ezgili deyiş.hoyrat
1. Yakışıksız, çirkin. 2. Acemi. 3. Biçimsiz. 4. Dikkatsiz. 5. Söz dinlemeyen, itaatsiz (kimse). 6. Tembel. 7. Savruk (kimse). 8. Bakımsız çocuk. 9. Soğuk yaradılışlı, insanlardan kaçan. 10. Yüzü hiç gülmeyen (kimse). 11. Tuhaf: Şu elbiseler sırtında pek hoyrat duruyor. 12. Tutumsuz. 13. Cimri, hasis.
hoyrat
Bir çeşit ezgi, türkü.
hoyrat
Çirkin
hoyrat
< Rum. horyatis > horyat > hoyrat: çirkin; kaba görünüşlü
hoyrat
Bir türkü makamı.
hoyrat
Avare, serseri
hoyrat
Güneydoğu Anadolu ile Irak Türk bölgesinde ezgi ile söylenen mani.
hoyrat için benzer kelimeler
hoyrat, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca,
h harfi ile başlar, t harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'h', 'o', 'y', 'r', 'a', 't', şeklindedir.
hoyrat kelimesinin tersten yazılışı taryoh diziliminde gösterilir.