hurda
hurda Far. ¬orde
hurda
hurda
hurda
hurda
hurda
a. 1. Eski maden parçası: Sonra birdenbire duruluvermiş. Oturmuş demir hurdaların üstüne. -N. Hikmet. 2. sf. Parçalanmış, döküntü durumuna gelmiş. 3. sf. İşe yarayamayacak derecede bozulmuş, zarar görmüş.
hurda
Çapa ile eşilen toprağın ince kısmı.
hurda
Topraktan yapılan küçük su testisi.
hurda
Burada (bk. borda, bura)
hurda
< Far. hurde: hurda; sahtekârlık; bk. ayrıca hille
hurda
Şurada
hurda için benzer kelimeler
hurda, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca,
h harfi ile başlar, a harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'h', 'u', 'r', 'd', 'a', şeklindedir.
hurda kelimesinin tersten yazılışı adruh diziliminde gösterilir.