hurda

a. 1. Eski maden parçası: “Sonra birdenbire duruluvermiş. Oturmuş demir hurdaların üstüne.” -N. Hikmet. 2. sf. Parçalanmış, döküntü durumuna gelmiş. 3. sf. İşe yarayamayacak derecede bozulmuş, zarar görmüş.

Çapa ile eşilen toprağın ince kısmı.

Topraktan yapılan küçük su testisi.

Burada (bk. borda, bura)

< Far. hurde: hurda; sahtekârlık; bk. ayrıca hille

Şurada

hurda için benzer kelimeler

hurda, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, h harfi ile başlar, a harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'h', 'u', 'r', 'd', 'a', şeklindedir.
hurda kelimesinin tersten yazılışı adruh diziliminde gösterilir.