ibret
ibret Ar. ¤ibret
ibret
a. 1. Kötü bir olaydan alınması gereken ders, uyarıcı sonuç: Gören göze ibret vardır her şeyde. -Âşık Veysel. 2. sf. hlk. Çirkin, kötü, acayip.
ibret
< Ar. ibret: ibret; çok çirkin
ibret için benzer kelimeler
ibret, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca,
i harfi ile başlar, t harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'i', 'b', 'r', 'e', 't', şeklindedir.
ibret kelimesinin tersten yazılışı terbi diziliminde gösterilir.