icra

icra Ar. icr¥¢

a. (icra:) 1. müz. Bir müzik eserini oluşturan notaları sese çevirme. 2. huk. Borçlunun alacaklıya karşı yapmak veya ödemekle yükümlü bulunduğu bir şeyi adli bir kuruluş aracılığıyla yerine getirme: Kirayı icra ile alabildim. İcra memuru. 3. huk. Adliyenin bu işle görevli dairesi. 4. esk. Yapma, yerine getirme, bir işi yürütme.

icrâ

1) yürütme. 2) yerine getirme. ~ ta'kıybi: bk. cebrî icrâ ta'kıybi. ~ Vekîlleri Heyeti: Bakanlar Kurulu.

icra için benzer kelimeler

icra, 4 karakter ile yazılır. Ayrıca, i harfi ile başlar, a harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'i', 'c', 'r', 'a', şeklindedir.
icra kelimesinin tersten yazılışı arci diziliminde gösterilir.