idol
idol, -lü Fr. idole
idol
a. 1. Çok tanrılı dinlerde tapınılacak nesne. 2. mec. Örnek alınan, en çok hayranlık duyulan kimse: Semahat'in nazarında evvelden ben bir idol idim. Her şeyi benim için feda ediyordu. -H. R. Gürpınar.
idol
bk. put.
idol, 4 karakter ile yazılır. Ayrıca,
i harfi ile başlar, l harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'i', 'd', 'o', 'l', şeklindedir.
idol kelimesinin tersten yazılışı lodi diziliminde gösterilir.