iklim

iklim Ar. i®l³m

a. 1. coğ. Yeryüzünün herhangi bir yerinde hava olaylarına bağlı olarak gerçekleşen etkilerin uzun yılların ortalamasına dayanan durumu, abuhava: “İklim ile toprağın bereketi ve insanın faaliyeti arasında yakın bir münasebet vardır.” -C. Meriç. 2. esk. Ülke, diyar: “Saba melikesi Belkıs da kendisine Yemen iklimlerinin en güzel atlarından hediyeler göndermişti.” -N. F. Kısakürek.


iklim İng. climate

Havanın sıcaklık, basınç, nem, rüzgâr gibi koşullarını topluca belirten terim.


iklim Fr. climat

(coğrafya tarım)


iklim İng. climate

Belli bir bölgedeki meteorolojik parametre ve süreçlerin belirlendiği hava tiplerinin, uzun zaman süresince saptanan ve mevsimleri karakterize eden ortalama durumu.


İklim Köken: Ar.

Cinsiyet: Erkek 1. Bir ülke veya bölgenin ortalama hava koşullarıyla beliren durumu. 2. Ülke, diyar. 3. Çevre, ortam.Cinsiyet: Kız 1. Bir ülke veya bölgenin ortalama hava koşullarıyla beliren durumu. 2. Ülke, diyar. 3. Çevre, ortam.


İklim İng. climate

Yeryüzünün herhangi bir yerinde, havayuvarı olaylarının ortaklaşa gerçekleştirdikleri etkilerin, uzun yılların ortalamasına dayanan durumu.


iklim için benzer kelimeler


iklim, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, i harfi ile başlar, m harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'i', 'k', 'l', 'i', 'm', şeklindedir.
iklim kelimesinin tersten yazılışı milki diziliminde gösterilir.