il

il

a. 1. Ülkenin vali yönetimindeki bölümü, vilayet: “İllerin idaresi yetki genişliği esasına dayanır.” -Anayasa. 2. Şehrin niteliklerini taşıyan büyük yerleşim yeri. 3. Ülke, yurt. 4. tar. Eski Türklerde devlet.

il

Yabancı.

il

Yıl.

il

1. Yabancı yer. 2. Vatan

il

Büyük dikiş, teğel.

il

İl, vilayet

il

El

il

Yurt, memleket

il

Yabancı, el

il (I)

Yel, rüzgâr.

il (II), (el)

1. Diyar, iklim, memleket, ülke, yurt, vilâyet. 2. Halk, ahali, kendisine yabancı olanlar, başkası. 3. Hısım, akraba, yabancı olmayan, dost, yâr. 4. Oba, aşiret.

İl Köken: T.

Cinsiyet: Erkek Yurt, ülke, devlet, halk.

İL İng. İL

İnterlökinler.

---

il, 2 karakter ile yazılır. Ayrıca, i harfi ile başlar, l harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'i', 'l', şeklindedir.
il kelimesinin tersten yazılışı li diziliminde gösterilir.